โครงการโรคเอดส์แห่งสหประชาชาติ หรือยูเอ็นเอดส์ (UNAIDS) รายงานสถานการณ์ ผู้ป่วยเอดส์ทั่วโลกไว้ว่า (พ.ศ.2546) ทั่วโลกมีผู้เป็นเอดส์ทั้งสิ้น กว่า 38 ล้านคน ในจำนวนนี้ เป็นผู้ใหญ่ประมาณ 31 ล้านคน เด็กอายุต่ำกว่า 15 ปี อีกกว่า 7 ล้านคน ในปีเดียวกันทั่วโลก มีผู้ป่วยเอดส์ตายไป กว่า 3 ล้านคน ข้อมูลของยูเอ็นเอดส์ยังระบุ ตลอด 2 ปีที่ผ่านมา ผู้หญิง เป็นกลุ่มที่ติดเชื้อเอชไอวี มากขึ้นในทุกภูมิภาคของโลก โดยเฉพาะผู้หญิงในเอเชียตะวันออก มีอัตราการติดเชื้อเพิ่มขึ้นถึง 56% รองลงมา คือ ผู้หญิงในยุโรปตะวันออก และเอเชียกลาง ปัจจุบัน ทั่วโลกมีผู้ติดเชื้อเอชไอวี (ยังไม่ป่วยเป็นโรคเอดส์) สูงถึง 39.4 ล้านคน เทียบกับเมื่อปี 2545 มีเพียง 36.6 ล้านคน และปี 2546 มีอยู่แค่ 38 ล้านคน ปัจจุบันทวีปเอเชีย มีอัตราเพิ่มของผู้ติดเชื้อมากกว่า 50% จีน อินเดีย อินโดนีเซีย และเวียดนาม เป็นประเทศต้นๆที่ได้รับเชื้อเพิ่ม เฉพาะรัสเซียประเทศเดียว ขณะนี้มีผู้ติดเชื้อเอชไอวีไม่ต่ำกว่า 860,000 คน ในบรรดาผู้ติดเชื้อเอชไอวีทั่วโลก เกือบ 40 ล้านคน ผู้ติดเชื้อประมาณ 37 ล้านคน มีอายุระหว่าง 15-49 ปี ในจำนวนนี้เป็น เพศหญิง เกือบครึ่ง โดยเฉพาะผู้หญิงทั่วโลก ที่อยู่ในวัยตั้งแต่ 15-24 ปี กลายเป็นเหยื่อเอดส์รายใหม่ เพิ่มขึ้นถึง ร้อยละ 60 และเยาวชนหญิง วัยระหว่าง 15-19 ปี เป็นผู้ติดเชื้อรายใหม่ ร้อยละ 56 มีรายงานว่า เฉพาะทวีปแอฟริกา แถบทะเลทรายซาฮารา พบการติดเชื้อเอชไอวีในผู้หญิงสูงถึง 13.3 ล้านคน ปี 2547 ไม่เพียงสตรีและเยาวชนทั่วโลก มีแนวโน้มติดเชื้อเอชไอวี เพิ่มขึ้น ค่าใช้จ่าย ในการรับมือกับโรคเอดส์ทั่วโลกยังเพิ่มขึ้นเป็น 3 เท่า เทียบกับปี 2544 ประมาณการว่า ทั่วโลกต้องใช้เงินรับมือกับปัญหาเอดส์ ไม่ต่ำกว่า 2,100 ล้านเหรียญสหรัฐฯ แต่ปีนี้ มีผู้ประมาณการว่า ทั่วโลกต้องใช้เงินเพิ่มขึ้นเป็น 6,100 ล้านเหรียญฯ หรือประมาณ 244,000 ล้านบาท สำหรับเมืองไทย ประมาณการเมื่อต้นปี 2547 เชื่อว่ามีผู้ติดเชื้อ HIV (ยังไม่ป่วยเป็นโรคเอดส์) รวมทั้งสิ้นไม่ต่ำกว่า 1,074,000 ราย (ข้อมูลจากวัดพระบาทน้ำพุ) ในจำนวนนี้ เกินกว่าครึ่ง หรือ 572,000 ราย ยังมีชีวิต และต้องการการดูแลอย่างใกล้ชิด เป็นที่ทราบ โรคเอดส์เกิดขึ้นในโลกนี้มานานกว่า 20 ปี คร่าชีวิตผู้คนไปนับไม่ถ้วน แต่จนถึงวันนี้ ยังไม่มีใครสามารถหยุดยั้งโรคนี้ได้ ทั้งยังไม่มีใครสามารถทำนายได้ว่า “เอดส์” จะหมดไปจากโลกได้อย่างไร และเมื่อไหร่ ล่าสุด สหประชาชาติยกย่องให้เมืองไทย เป็นประเทศที่มีมาตรการในการ รณรงค์ป้องกัน โรคเอดส์ได้ผลดีประเทศหนึ่งของโลก แต่ภายใต้ยาหอมดังว่า ปัญหาเอดส์ในเมืองไทย กลับไม่ต่างจากภูเขาน้ำแข็งที่จมอยู่ใต้น้ำ ลำพังรัฐบาลไม่มีปัญญาแก้ไขปัญหาได้ทั้งหมด ต้องอาศัยเอกชนจำนวนมาก เข้าไปให้ความช่วยเหลือ ทั้งในบริบทและมิติที่หลากหลาย วัดพระบาทน้ำพุ จ.ลพบุรี ปัจจุบันไม่เพียงมีชื่อในด้านให้ความช่วยเหลือผู้ป่วยเอดส์ ทั้งในระดับประเทศและสากล ยังเป็นเสมือนแหล่งรวมพลคนเป็นเอดส์ใหญ่สุดของโลก นับแต่วัดนี้ เริ่มเปิดรับผู้ป่วยเอดส์ครั้งแรก เมื่อปี 2535 ต้องเผชิญกับสารพันปัญหา พระอุดมประชาทร หรือหลวงพ่ออลงกต เจ้าอาวาส ต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างหนัก กว่าที่สังคมจะเข้าใจและเห็นอกเห็นใจผู้ป่วย แต่ยิ่งวัดนี้จัดระบบให้การดูแลผู้ป่วยดีเพียงไร ดูเหมือนปัญหาเอดส์จากทั่วสารทิศ ยิ่งหลั่งไหลรุมเร้า กลายเป็นภาระหนักอึ้งให้หลวงพ่อ มากขึ้นทุกขณะ นับจากวันแรกที่วัดพระบาทน้ำพุ เปิดประตูต้อนรับผู้ป่วยเอดส์ หมายเลข 1 จวบจนวันนี้ เป็นเวลาครบ 12 ปีเต็ม เฉลิมพล พลมุข ผู้จัดการโครงการธรรมรักษ์นิเวศน์ วัดพระบาทน้ำพุ อยากใช้วาระนี้นำบางประสบการณ์ที่หวานอมขมกลืน กลับมาใคร่ครวญ เขาตัดพ้อว่า จะมีใครสนใจบ้างหรือไม่ ทุกวันนี้สถานการณ์ในวัดพระบาทน้ำพุเป็นอย่างไร ผู้ป่วยยิ่งทวีจำนวน ชีวิตความเป็นอยู่ของคนเหล่านั้นจะเป็นอย่างไร ข้าวของเครื่องใช้ในการดูแลผู้ป่วย ได้มาจากไหน “ทุกวันนี้หลวงพ่อต้องรับผิดชอบดูแลคนในวัด ไม่ต่ำกว่า 1,000 ชีวิต” ผู้จัดการหนุ่มเว้นจังหวะ “ทุกเดือนท่านมีภาระต้องหาเงิน ไม่ต่ำกว่า 3,500,000 บาท หรือเฉลี่ยวันละ 116,000 กว่าบาท มาใช้จ่ายในวัด” เขาว่า ฟังเหมือนวัดนี้ใช้เงินมือเติบ...แต่ใครไม่รู้ ไม่เคยสัมผัสความเป็นไปใกล้ชิด ยากจะเข้าใจ “แค่ค่ายา ค่าอาหาร ค่าบริหารจัดการ เงินเดือนเจ้าหน้าที่ และค่าเผาศพ แต่ละเดือนแทบไม่เหลือ ช่วง 4-5 ปีมานี้ ยังมีกลุ่มคนและองค์กร ทั้งภาครัฐและเอกชน ดาหน้าเข้าไปขอรับ ความอนุเคราะห์จากหลวงพ่อ แทบไม่เว้น” “มีทั้งขอเงินไปซื้อคอมพิวเตอร์ ซื้อแอร์สำนักงาน ขอให้ท่านช่วยสร้างอาคารสถานที่ให้ และขออะไรต่อมิอะไรอีกมาก ใครก็รู้ หลวงพ่อเปี่ยมล้นด้วยเมตตา คนที่ขอได้สมหวัง กลับไปดีใจหน้าบาน พวกไม่สมหวังก็เอาท่านไปนินทาว่าร้าย” เฉลิมพลเล่าว่า ภารกิจอันเกิดจากรายจ่ายของวัด เฉลี่ยเดือนละ 3.5 ล้านบาท บีบคั้นให้แต่ละวัน หลวงพ่ออลงกตต้องออกจากวัดตั้งแต่ ตี 2 ตี 3 เพื่อไปบิณฑบาตข้าวสาร อาหารแห้ง จตุปัจจัยจากประชาชนตามที่ต่างๆ เพื่อนำไปเลี้ยงดูผู้ป่วยเอดส์ และขับเคลื่อนให้องค์กร สามารถยืดลมหายใจ อยู่รอดไปวันๆ วัดพระบาทน้ำพุ ได้เงินอุดหนุนจากรัฐบาล ดูแลผู้ป่วยเอดส์ ปีละ 9 แสนบาท “ถ้านี่คือการทำธุรกิจ ป่านนี้วัดพระบาทน้ำพุเจ๊งไปนานแล้ว บางวันมีเงินบริจาคเข้าวัดยังไม่ถึง 3,000 บาท แต่สิ่งที่ทำให้คนในวัดนับพันชีวิตอยู่ได้ทุกวันนี้ คือ ข้าวสาร อาหารแห้ง จากผู้มีจิตศรัทธาที่ใส่บาตรหลวงพ่อ” เฉลิมพลบอกว่า 12 ปีที่ผ่านมา “หลวงพ่ออลงกต” ทำงานหนักมาตลอด ทำให้หมู่นี้สุขภาพของท่านเริ่มอิดโรย เศรษฐกิจของประชาชนส่วนใหญ่ก็อยู่ในช่วงขาลง พลอยให้สถานการณ์ของวัดพระบาทน้ำพุต้องอยู่ในช่วงขาลงไปด้วย “12 ปีที่ผ่านมา ยอดคนป่วยมีแต่เพิ่ม โรงพยาบาลของรัฐก็รับไม่ไหว คนเหล่านี้ไม่มีที่จะไปและไม่สามารถกลับไปอยู่กับครอบครัว คนเป็นเอดส์ นอนกันเกลื่อนวัด เด็กเล็กๆรอทั้งข้าว นม และของเล่น รัฐบาลก็ขาดความจริงใจจะดูแล” “ลำพังหลวงพ่อรูปเดียว ต้องหาเงินมาดูแลให้คนเป็นเอดส์ อยู่ฟรี กินฟรี ตายก็เผาให้ฟรี เดือนละ 3 ล้านกว่าบาท นับเป็นเรื่องสาหัส” ผู้จัดการโครงการธรรมรักษ์ฯทิ้งท้ายว่า “สถานการณ์ขาลงเช่นนี้ ในอนาคต วัดจะอยู่ดูแลคนเป็นเอดส์ ได้อีกนานแค่ไหน ขึ้นอยู่กับประชาชนทั้งประเทศจะเป็นผู้ตัดสิน”. จาก : หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ในการดูแลรักษาผู้ป่วย ทุนในการให้การศึกษา และค่าใช้จ่ายอื่นๆ ซึ่งท่านสามารถบริจาคโดยโอนเงินผ่านธนาคาร ดังนี้.- ทางธนาคารโดยเข้าบัญชี “กองทุนอาทรประชานาถ” ธนาคารกรุงเทพ สาขาลพบุรี เลขที่บัญชี 289-0-84697-1 ธนาคารทหารไทย สาขาลพบุรี เลขที่บัญชี 304-2-41277-9 ธนาคารกสิกรไทย สาขาถนนสุรสงคราม เลขที่บัญชี 174-2-39000-0 ธนาคารไทยพานิชย์ สาขาลพบุรี เลขที่บัญชี 579-2-33730-7 ธนาคารกรุงศรีอยุธยา สาขาลพบุรี เลขที่บัญชี 111-1-47300-7 ธนาคารนครหลวงไทย สาขาลพบุรี เลขที่บัญชี 340-2-14976-0 ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร สาขานางเลิ้ง เลขที่บัญชี 000-2-12022-0 หรือจะติดต่อโดยตรงกับ พระอุดมประชาทร วัดพระบาทน้ำพุ ลพบุรี โทรศัพท์ 0-1831-3441 หรือ 036-413805 ต่อ 106 โทรสาร 036-422600 http://www.phrabatnampu.com/